بازدارنده شعله

بازدارنده های شعله به واکنش های شیمیایی متصل هستند که قابلیت اشتعال محصولات تیمار شده را خنثی یا مهار می کنند. از دهه 1970 ، این پارچه ها روی منسوجات ، کف در کاناپه ها و محصولات کودک ، عایق بندی ساختمان ، فرش ، پارچه ، کامپیوترهای شخصی ، تلویزیون ، داشبورد ماشین ، کابل های الکتریکی و بسیاری از محصولات دیگر استفاده می شوند.

مواد بازدارنده شعله برم شده و کلر دار که معمولاً در کالاهای مصرفی یافت می شود ، متعلق به دسته ای از مواد شیمیایی به نام ترکیبات آلی نیمه فرار هستند. از آنجا که آنها از نظر شیمیایی به مواد متصل نیستند اما در حین ساخت ترکیب می شوند یا پس از آن اسپری می شوند ، به طور معمول به عنوان بخار یا ذرات معلق در هوا که تمایل دارند به سطوح بچسبند یا در گرد و غبار قرار بگیرند ، فرار می کنند. اصطکاک و گرمای تولید شده از طریق استفاده عادی از یک محصول - به عنوان مثال روی کاناپه نشستن یا تماشای تلویزیون - می تواند انتشار آنها را تسریع کند.

آنها همچنین می توانند در حین تولید یا هنگام بازیافت یا دفع محصولات تیمار شده در محل های دفن زباله یا زباله سوز ، از این مواد فرار کنند. پس از آزاد شدن ، آنها می توانند در لجن فاضلاب ، خاک و رسوبات جمع شوند. دانشمندان تاخیر انداز شعله را از صدها مایل دورتر از منابع انسانی ، از جمله در بافت نهنگ های عنبر ، که بیشتر وقت خود را در آبهای عمیق اقیانوس می گذرانند ، و پستانداران دریایی قطب شمال ، ، پیشنهاد حمل و نقل از راه دور توسط جریان آب و هوا.